The Definitive Guide to ร้านขายผมจริง
เราก็ ฮะ ตายได้เลยหรอ หมอช่วยทำอะไรหน่อยสิครับ (หัวเราะ)“แต่ไม่เหนื่อยนะคะ กลายเป็นว่าการกลับมาทำหนังสือ ทำให้หายเหนื่อยด้วยซ้ำไป”
ความสำเร็จน่าจะมาจากการที่เพลงนั้นมีผลกระทบที่ดี กับความคิด ทัศนคติของเขา ถ้าเขากำลังอยู่ในจุดที่แย่ก็เหมือนพยุงเขาไว้ หรือถ้าเขาอยู่ในมุมที่ไม่ได้เห็นอะไรที่ควรจะเห็น เราก็ไปเปิดบางจุดให้เขาเห็น
ได้อยู่ตรงนี้ก็ดีแค่ไหน คือถึงแม้ไม่ได้เป็นคนสำคัญก็ดีกว่าไม่ได้เป็นอะไรเลย
ที่ร้องว่า เราเดินทางผ่านวันเวลา คือเราเดินทางอยู่จริง ๆ บนจักรวาลนี้ เคลื่อนที่ไปในอวกาศ เราหยุดเวลาไม่ได้ เราเปลี่ยนแปลงข้อเท็จจริงเหล่านี้ไม่ได้เลย ข้อเท็จจริงที่เราจะต้องจากกัน โมเมนต์นี้ของเราจะเกิดแค่ตอนนี้เท่านั้น ที่เหลือก็จะเป็นเงาที่ให้เราเก็บไว้ในหัว ซึ่งมันจะไม่กลับมาอีกแล้ว
เรื่อง ชลลดา โภคะอุดมทรัพย์ภาพ ผลาณุสนธิ์ ผดุงทศ
รายละเอียด : ขายส่งวิก วิกผมยาว วิกผมแฟนซี วิกผมแฟชั่น
ผมรู้แค่ว่าแต่ละวันที่เราได้ทำคือความสุข ต้องขอบคุณสิ่งที่เด็กคนนั้นทำ ผมในปัจจุบันอาจจะไม่ได้อดทนหรือเอนจอยเท่าเขา ถ้าผมเจอเขาในวันนี้ ผมจะบอกว่า “เฮ้ย เหนื่อยเปล่าวะ (หัวเราะ)”
ผมคิดว่ามันเป็นจังหวะชีวิตด้วย การเรียนศิลปะบำบัดที่นู่นเข้มข้นมาก ไม่ว่าสาขาใดก็ตาม ทั้งเรียนเยอะ สอบเยอะ เพื่อให้ได้มาซึ่งใบประกอบวิชาชีพ ต้องเรียนจิตวิทยาครึ่งหนึ่ง ศิลปะครึ่งหนึ่ง ก็เลยตัดสินใจว่าไม่เอาดีกว่า เพราะไม่รู้ว่าเราจะกลับไปทำอะไร
รายละเอียด : ขายส่งวิก วิกผมยาว วิกผมแฟนซี วิกผมแฟชั่น
ถ้าเห็นตัวเองในปัจจุบัน เราก็คงไม่ได้รู้สึกว่าน่าเห็นใจอะไร แต่พอเราเห็นว่าเขาก็เคยเป็นเด็กเหมือนกัน เคยร้องไห้ เคยเสียใจ เราถึงนึกออกว่าคนนี้มันก็คือมนุษย์หนึ่งคนนะ
มีน้อง ๆ หรือคนทั่วไปที่อยากเขียนเพลงมาถามว่า “พี่ ร้านขายผมจริง เพลงร้อยล้านวิว ได้เงินเท่าไหร่” ผมก็ไม่เคยรู้นะ (หัวเราะ) แต่ผมว่ามันไม่ใช่เรื่องรู้ไม่รู้ แต่ถ้าคุณอยากจะเขียนเพลง คุณต้องตั้งคำถามว่าทำยังไงถึงจะเขียนเพลงให้ได้ร้อยล้านวิว มากกว่าที่จะถามว่าได้เงินเท่าไหร่ เพราะถ้าเราตั้งคำถามแบบนี้ เราจะไม่เขียนเพลงแบบนี้ออกมาจนได้ ถ้าคุณมองว่าจะทำเงิน มันมีหลายอาชีพมากที่จะทำให้ได้ ในขณะที่ไม่ลำบากเท่านี้ ไม่โดนปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีกเท่านี้
เราเข้าใจนะว่าแม่มองไม่ค่อยเห็นว่าอาชีพนี้จะเป็นยังไงในอนาคต เคยขอไปเรียนสายนี้เลยหรือขอไปเรียนพิเศษก็จะถูกคัดค้าน ผมต้องขวนขวายด้วยตัวเอง
ฮั่นบอกว่าความคิดแบบนี้ไม่แปลกและไม่ผิด เพราะคนเกาหลีก็มองว่าเครื่องเขียนเกาหลีไม่น่าใช้เหมือนกัน ฮั่นหยิบกล่องดินสอไม้ตราม้าขึ้นมาวางบนโต๊ะ ดินสอไม้ตราม้านี่แหล่ะคือตัวอย่างของเครื่องเขียนไทยสุดคลาสสิก แพ็กเกจจิ้งเรโทรสุด ๆ และด้ามดินสอก็จับถนัดมือ เป็นเครื่องเขียนไทยชิ้นโปรดของเธอ และฮั่นเคยหิ้วใส่กระเป๋าเดินทางกลับเกาหลีหลายสิบกล่อง จน ตม. เรียกตรวจกระเป๋า!